Een beetje hypocriet. Zo voelde ik me wel toen ik afgelopen donderdag met de rugspuit brandnetels aan het bespuiten was. Ik ben tegen het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen. Maar soms breekt nood wet. Tegenover ons huis gebruiken we een stukje land van ongeveer een halve hectare. Dit huren we van de gemeente Opmeer. En op dit stukje land staan zo enorm veel brandnetels dat ik vond dat ik er echt iets aan moest doen om het niet helemaal uit de hand te laten lopen. De zomer door, toen er steeds schapen liepen, heb ik ze een paar keer afgemaaid. Nu lopen er geen schapen meer en die komen er een lange tijd ook niet meer. Alles overwegende heb ik besloten de rugspuit te pakken en pleksgewijs de brandnetels te besproeien. Omdat het pleksgewijs (niet op het hele veld) gebeurt en ook met een niet erg schadelijk middel zal het pijn doen aan moeder aarde wel meevallen. Maar toch. Natúúrlijk kwam net toevallig Irma langs op de fiets. “Nou Ar, wat is dat nou? Jij bent toch tegen spuiten?” Het leven bestaat vaak toch uit compromissen sluiten.
Leave a Reply