Sinds de jongen bij de geiten weg zijn melk ik twee geiten met de hand. Bets, een witte geit die twee á drie liter op een dag geeft en Nienke, onze lieve oude Toggenburger, die doet het iets rustiger aan met ongeveer een liter op een dag. Opgeteld maakt dat drie á vier liter op een dag. Ik vind het een heerlijk begin van de dag om eerst de geiten even te melken. De geiten vinden het overigens ook plezierig want ze staan ‘s morgens echt op me te wachten. En als ik dan met een grote kan melk in huis kom voel ik me rijk. Meteen wat melk in een pannetje voor m’n bord Brinta. Van de rest van de melk wordt van alles gemaakt; zachte kaas, panir, yoghurt en kefir. Allemaal erg amateuristisch; de yoghurt is te dun en de zachte kaas ziet er iedere keer ook weer anders uit. Wat maakt het uit, als je het zelf maakt is dat helemaal geen probleem. Deze producten schijnen allemaal supergezond te zijn. Wat zullen we oud worden. Haha. Het is natuurlijk allemaal wel veel werk voor een beetje zuivel. De goede ondernemers onder ons zullen wel denken waar is ie mee bezig, dat kan nooit uit. De boekhouder zal ook wel (weer) een beetje met z’n hoofd schudden als ie dit zou horen. Rijk zijn en rijk voelen hoeft niet samen te gaan. Ik voel me rijk. Wij vinden het een genot om ons eten op het eigen erf te vergaren. Veel moeite, maar veel te leuk om het niet te doen. En de geiten geven het graag aan ons. Ik bedank ze iedere dag even.
Bets
Nienke
Leave a Reply