Aartswoud is een fantastisch dorp. Het is heel klein. Maar dapper. De sfeer is goed, er wordt veel georganiseerd, er zijn veel verenigingen en we hebben een mooi café met fantastische mensen er in. Maar nu is er heisa. Er is nog één veehouderijbedrijf in het dorp, een vader met inmiddels twee zoons in het bedrijf. Deze boeren willen een nieuwe stal bouwen. Hun huidige stal dateert van 1972 en voldoet niet meer aan de huidige eisen. Ze hebben hun plannen concreet gemaakt, het wordt een grote stal. De buren zijn ingelicht en de boer is naar de gemeente gestapt om een vergunning aan te vragen. Het plan heeft ter inzage gelegen en er was gelegenheid om bezwaar te maken. Er zijn veel bezwaarschriften binnengekomen. Als je direct belanghebbende bent en je voelt je tekort gedaan dan kan ik me voorstellen dat je een bezwaarschrift indient. Maar dat er een handtekeningenactie door het dorp gaat en tijdens de kerstfair flyers uitgedeeld worden met een oproep tegen de nieuwe stal te zijn, daar kan ik weinig respect voor opbrengen. Dat is mensen tegen elkaar opjutten. Ook kan ik niet begrijpen dat mensen die verderop wonen en de te bouwen stal helemaal niet kunnen zien vanuit hun huis ook een bezwaarschrift indienen. Er woont nog één boer in het dorp en ik ben blij dat er een boer in het dorp woont. Met alle reuring erbij. Want reuring is mooi. Trekkers die door het dorp rijden, vrachtwagens die door het dorp rijden, je kunt er voor kiezen om er last van te hebben. Maar je kunt er ook voor kiezen om er geen last van te hebben. We wonen nou eenmaal op het platteland. En er liggen honderden hectares land om ons dorp wat wel beheerd moet worden door levensvatbare bedrijven.
Leave a Reply