We hebben een lastige tijd achter de rug. M’n vader is gisteren overleden. Hij heeft een prachtig leven gehad, al waren de laatste maanden wel moeilijk. Hij is vorige week 87 jaar geworden. Ook fantastisch om die leeftijd samen met m’n moeder te bereiken. Samen ook nog op de boerderij. Maar het lichaam was op. “De koek is op”, zoals hij zei. Hij vond er ook weinig meer aan. Volledig afhankelijk van zorg, weinig zicht meer en nog wat meer ongemakken maakten voor hem dat hij liever wilde dat het leven stopte. Ik kan het begrijpen.
Dinsdag is hij in het ziekenhuis beland en vrijdagochtend vroeg met m’n zus erbij is hij heel rustig ingeslapen. We hebben er vrede mee. Al zullen we hem vreselijk gaan missen.
Leave a Reply